Her yeni mezun mühendisi kapsamamakla birlikte geçerli olan önermedir.
Başlığı da mevcuttur. (bkz: boşta duracağına 2 bin 500 tl'ye çalış)
Makine mühendisliği taban puanları bir excel dosyasına atılıp kontrol edildiğinde geçen yıl 11312 kişilik kontenjan var. Toplam 123 farklı üniversitede makine mühendisliği var. Yaklaşık olarak bu stadın yarısı kadar insan mezun oluyor. Örneğin; 8. sıradaki bilkent üniversite'sine bakalım. İngilizce ve %50 burslu. Son giren arkadaş türkiye'de 10628. sırada. Üstelik bu bölümde okuyabilmek için okul ücretinin yarısını birilerinin cebinden karşılıyor. Gidip tokat'ta bedava tıp okumak yerine idealist davranıp istediği bölüme hem yabancı dilde hem de %50 ücretli olarak giriyor. Bir diğer örnek; tokat demişken tokat gaziosmanpaşa üniversitesi'ne bakalım. Kontenjan dolmamış diye bir not var. İlk 300 bine girenler mühendislik tercih yapabildiği için kontenjanı dolduracak kadar öğrenci alınamamış. ÖSYM'nin sitesinden kontrol ettiğimizde 13 kişi yerleşmiş. Son yerleşenin puanı 284. Yaklaşık 188 bin civarı bir sıralamaya tekabül etmiş.
Yaşadığımız ülke mühendislik ve mühendisliğe saygı konularında çok çok ileri seviyelerde olmadığı için işsizlik ve ücretin düşük kalması gayet olağan şeyler. X firması ilan açıyor yeni mezun adamdan 40 tane farklı özellik istiyor. En fazla sağlayan 26 özellik mi sağlamış? Onu alıyor. Sadece diploma sahibi olmanın çok bir önemi yok. Bizim insanımız kendini geliştiriyor mu? Genel olarak hayır.
Eğer bir işveren olsam günümüz şartlarında ödeyebileceğim aylık ödemelere göre mühendis seçerim. Örneğin; aylık 5-6 bin verebiliyorsam üniversite sınavında ilk 10 bine giren arkadaşları tercih ederim. Aylık ödemem düştükçe sıralamayı da düşürürüm. Zaten aylık 2 bin 500 tl'ye türkiye'nin 8 binincisini istihdam edebilmek şirket için büyük şanstır. O yüzden denk gelmez. Sonuç olarak şirketler de bunu uyguluyor. 120 bininci adama "gel koçum al sana 5000 tl" demiyorlar. Zaten çalışıp bir şeyler öğreneyim diye çabalamak yerine önce paranın miktarına bakan bunu da onur gurur meselesine çeviren insan kusura bakmasın ama işi çok zor.
Arkadaşım inşaat mühendisliği mezunu. 5 yıllık tecrübesi vardı. Geçen yıl temmuzda işinden kendi isteğiyle ayrıldı. Ardından yaşanan kriz durumu en çok inşaat sektörünü vurdu malum. Ocak ayına kadar işsiz gezdi. Gerekirse asgari ücrete çalışırım hem farklı proje görmüş olurum hem de ailemin eline bakmak zorunda kalmam dedi. Şu an 3000 tl'ye çalışıyor. Bu durumda parayı beğenmeyen yeni mezun mu daha samimi geliyor yoksa piyasa şartlarını görüp hala kendini geliştirme peşinde olan 5 yıllık mühendis mi?
Ek olarak; ne şartta olursa olsun çalışırım yeter ki kendi mesleğimi icra edebileyim diyen, kendi mesleğini icra ederken işsiz kalıp uzun süredir tekrar iş bulamayan arkadaşları ayrı tutuyorum. Onlara en ufak bir karşıtlığım yoktur.
Edit: Bazı arkadaşlar hala atar gider yapma peşinde. Ben daha mezun olmamışken şuanda gözde olan yazılım alanlarının birinde iş teklifi geldi. Dedim "ben bu işi öğrenirsem yürür giderim". Teklif ettikleri maaş tam olarak 0(sıfır) tl idi. Yol ve yemeğini karşılarız gel 6 ay çalış dediler. Gittim 6 ay ücretsiz çalıştım. 6 ay sonunda ortaklar kavga etti şirket dağıldı. Yeni mezunum 6 aylık tecrübem var sadece 3 gün içinde işe alındım. Geçen yaz kriz döneminde askerden döndüm. Dolar euro uçarken 7 şirketten iş teklifi aldım. Allaha şükür şu an istediğim maaşı da alıyorum. Allah aklını kullanan herkese nasip etsin. Sadece bir nebze önlerinde gittiğimiz için tavsiye verdik.
Edit2: Arkadaşım giderim tezgahtarlık yaparım falan diyorsun. Olum siz ne kadar vizyonsuz mühendislersiniz. Tezgahtar olursan hep asgari alırsın. İyi bi mühendis olursan sende ışık görürlerse en fazla 6 ay 2500 tl alırsın.
Başlığı da mevcuttur. (bkz: boşta duracağına 2 bin 500 tl'ye çalış)
Makine mühendisliği taban puanları bir excel dosyasına atılıp kontrol edildiğinde geçen yıl 11312 kişilik kontenjan var. Toplam 123 farklı üniversitede makine mühendisliği var. Yaklaşık olarak bu stadın yarısı kadar insan mezun oluyor. Örneğin; 8. sıradaki bilkent üniversite'sine bakalım. İngilizce ve %50 burslu. Son giren arkadaş türkiye'de 10628. sırada. Üstelik bu bölümde okuyabilmek için okul ücretinin yarısını birilerinin cebinden karşılıyor. Gidip tokat'ta bedava tıp okumak yerine idealist davranıp istediği bölüme hem yabancı dilde hem de %50 ücretli olarak giriyor. Bir diğer örnek; tokat demişken tokat gaziosmanpaşa üniversitesi'ne bakalım. Kontenjan dolmamış diye bir not var. İlk 300 bine girenler mühendislik tercih yapabildiği için kontenjanı dolduracak kadar öğrenci alınamamış. ÖSYM'nin sitesinden kontrol ettiğimizde 13 kişi yerleşmiş. Son yerleşenin puanı 284. Yaklaşık 188 bin civarı bir sıralamaya tekabül etmiş.
Yaşadığımız ülke mühendislik ve mühendisliğe saygı konularında çok çok ileri seviyelerde olmadığı için işsizlik ve ücretin düşük kalması gayet olağan şeyler. X firması ilan açıyor yeni mezun adamdan 40 tane farklı özellik istiyor. En fazla sağlayan 26 özellik mi sağlamış? Onu alıyor. Sadece diploma sahibi olmanın çok bir önemi yok. Bizim insanımız kendini geliştiriyor mu? Genel olarak hayır.
Eğer bir işveren olsam günümüz şartlarında ödeyebileceğim aylık ödemelere göre mühendis seçerim. Örneğin; aylık 5-6 bin verebiliyorsam üniversite sınavında ilk 10 bine giren arkadaşları tercih ederim. Aylık ödemem düştükçe sıralamayı da düşürürüm. Zaten aylık 2 bin 500 tl'ye türkiye'nin 8 binincisini istihdam edebilmek şirket için büyük şanstır. O yüzden denk gelmez. Sonuç olarak şirketler de bunu uyguluyor. 120 bininci adama "gel koçum al sana 5000 tl" demiyorlar. Zaten çalışıp bir şeyler öğreneyim diye çabalamak yerine önce paranın miktarına bakan bunu da onur gurur meselesine çeviren insan kusura bakmasın ama işi çok zor.
Arkadaşım inşaat mühendisliği mezunu. 5 yıllık tecrübesi vardı. Geçen yıl temmuzda işinden kendi isteğiyle ayrıldı. Ardından yaşanan kriz durumu en çok inşaat sektörünü vurdu malum. Ocak ayına kadar işsiz gezdi. Gerekirse asgari ücrete çalışırım hem farklı proje görmüş olurum hem de ailemin eline bakmak zorunda kalmam dedi. Şu an 3000 tl'ye çalışıyor. Bu durumda parayı beğenmeyen yeni mezun mu daha samimi geliyor yoksa piyasa şartlarını görüp hala kendini geliştirme peşinde olan 5 yıllık mühendis mi?
Ek olarak; ne şartta olursa olsun çalışırım yeter ki kendi mesleğimi icra edebileyim diyen, kendi mesleğini icra ederken işsiz kalıp uzun süredir tekrar iş bulamayan arkadaşları ayrı tutuyorum. Onlara en ufak bir karşıtlığım yoktur.
Edit: Bazı arkadaşlar hala atar gider yapma peşinde. Ben daha mezun olmamışken şuanda gözde olan yazılım alanlarının birinde iş teklifi geldi. Dedim "ben bu işi öğrenirsem yürür giderim". Teklif ettikleri maaş tam olarak 0(sıfır) tl idi. Yol ve yemeğini karşılarız gel 6 ay çalış dediler. Gittim 6 ay ücretsiz çalıştım. 6 ay sonunda ortaklar kavga etti şirket dağıldı. Yeni mezunum 6 aylık tecrübem var sadece 3 gün içinde işe alındım. Geçen yaz kriz döneminde askerden döndüm. Dolar euro uçarken 7 şirketten iş teklifi aldım. Allaha şükür şu an istediğim maaşı da alıyorum. Allah aklını kullanan herkese nasip etsin. Sadece bir nebze önlerinde gittiğimiz için tavsiye verdik.
Edit2: Arkadaşım giderim tezgahtarlık yaparım falan diyorsun. Olum siz ne kadar vizyonsuz mühendislersiniz. Tezgahtar olursan hep asgari alırsın. İyi bi mühendis olursan sende ışık görürlerse en fazla 6 ay 2500 tl alırsın.
