yetişkinlikte arkadaş edinmenin çok zor olması

[alisahinvf9p]

40'larına yaklaşmakla beraber kafamda her geçen gün daha da çok yankılanan bir durum var. Neden? Instagram'da gezinirken, çocukluk arkadaşlarımın birkaçını beraber tatilde gördüm. Sürekli beraber hareket eden bir grup, WhatsApp grupları ve gezilerle hep güzel vakit geçiriyorlarmış gibi duruyor. Ben? Babamın işi nedeniyle hayatım Türkiye'nin dört bir yanında savrula savrula geçti. Eski arkadaşlarım yok denecek kadar az. Var olanlarla da farklı şehirlerde ya da ülkelerde yaşıyoruz, hayatlarımız hiç kesişmiyor. Kısa tesadüflerde bir araya gelebiliyoruz, bir şey planlamaya çalışsak da kimsenin programı aynı değil, kimseye uyan bir zaman yok. Bu arkadaşsızlıktan bıkmışken kendime yeni arkadaşlar edinmeye çalışıyorum. İş yerinden arkadaş edinmek mümkün mü? Herkes birbirinin kuyusunu kazma derdinde, kimseye güvenip bir şey anlatamıyorsun. Zaten kafanın azıcık uyuştukları da benzer düşündükleri için belirli bir yere kadar iletişim kuruluyor. Mahallede oynayan küçük çocuklara bakıyorum, yeni biri geldiğinde beş dakika sürmüyor arkadaş olup oyun oynamaları. Ben ise kafamın uyduğu birilerini bulamıyorum bile. Geçenlerde biri paylaşmıştı, arkadaş bulmak için aynı mekanlarda aynı şeylerde denk gelmelisiniz diye. Belki de bu yaştan sonra bir hobi kursuna gitmeliyim, bilemiyorum. Açıkçası yeni birileriyle tanışmaya enerjim de yok, kendi boşluğumda yuvarlanıp gidiyorum gibiyim. Her geçen gün daha da boğuluyor muyuz yoksa? Belki de sorun üçüncü mekanların eksikliğindendir.