40'larına yaklaşmak, her geçen gün kafama daha da dank eden bir durum. Nereden çıktı bu? Instagram'da geziniyordum. Lanet olsun ki yine çocukluk arkadaşlarımdan birkaçını beraber tatilde gördüm. Zaten sürekli beraber hareket eden bir grup, sanıyorum ki ufak bir whatsapp grupları falan da var, beraber gezip sürekli güzel vakit geçiriyor gibi bir halleri var. Ben mi? Babamın işi dolayısıyla hayatını Türkiye'nin dört bir yanında savrula savrula geçirmiş olmanın etkisiyle, eski arkadaşım yok denecek kadar az. Var olanlarla da bambaşka şehir ya da ülkelerdeyiz, hayatlarımız asla kesişmiyor yani. Kısa tesadüflerde bir araya gelebiliyoruz, bir şey planlamaya çalışırsak kimsenin programı da iş güç derken uymuyor, birine uyan diğerine uymuyor, birinin resmi tatili başkasının iş günü. Tüm bu arkadaşsızlıktan bıkmışken, kendime yeni arkadaş edinmeye çalışırken buluyorum kendimi.
İş yerinden arkadaş edinmek diye bir şeyin olabilirliğine çok ihtimal de vermiyorum açıkçası. Herkes birbirinin kuyusunu kazma derdinde, kimseye güvenip bir şey de anlatamıyorsun. Zaten kafanın azıcık uyuştukları da benzer düşündükleri için belirli bir yere kadar iletişim kuruyor. Mahallede oynayan küçük çocuklara bakıyorum, yeni biri geldiğinde beş dakika sürmüyor arkadaş olup oyun oynamaları. Ben ise kafamın uyduğu birilerini bulamıyorum bile. Geçenlerde birisi paylaşmıştı, arkadaş bulmak için aynı mekanlarda aynı şeylerde denk gelmelisiniz diye. Belki bu yaştan sonra bir hobi kursuna falan gitmeliyim, bilemiyorum. Açıkçası yeni birileriyle tanışmaya enerjim de yok, kendi boşluğumda yuvarlanıp gidiyor gibiyim. Her geçen gün daha da boğuluyor muyuz yoksa? Belki de sorun üçüncü mekanların eksikliğindendir.
İş yerinden arkadaş edinmek diye bir şeyin olabilirliğine çok ihtimal de vermiyorum açıkçası. Herkes birbirinin kuyusunu kazma derdinde, kimseye güvenip bir şey de anlatamıyorsun. Zaten kafanın azıcık uyuştukları da benzer düşündükleri için belirli bir yere kadar iletişim kuruyor. Mahallede oynayan küçük çocuklara bakıyorum, yeni biri geldiğinde beş dakika sürmüyor arkadaş olup oyun oynamaları. Ben ise kafamın uyduğu birilerini bulamıyorum bile. Geçenlerde birisi paylaşmıştı, arkadaş bulmak için aynı mekanlarda aynı şeylerde denk gelmelisiniz diye. Belki bu yaştan sonra bir hobi kursuna falan gitmeliyim, bilemiyorum. Açıkçası yeni birileriyle tanışmaya enerjim de yok, kendi boşluğumda yuvarlanıp gidiyor gibiyim. Her geçen gün daha da boğuluyor muyuz yoksa? Belki de sorun üçüncü mekanların eksikliğindendir.
