Babamın "Yücel Abi"si idi. Babamın düsturlarını, hukuk kitaplarını kurcalarken kim bilir hangi yılın devletler hukuku kitabı geçmişti elime. Bana saçma gelen bir konuyu sormuştum babama, unutmuşum be olm, dur bakalım öğreniriz demiş, Yücel abisini aramıştı. Konu epey değişikliğe uğramış, o kitabın üzerinden seller sular akmış, "Hayırdır Fiko" demişti telefonda Yücel Hoca, "Bizim meraklı oğlan okudu da o soruyo" demişti babam, pis pis sırıtıp. Detaylıca da anlatmıştı ergene anlatır gibi, anlamasam da anlamış gibi dinlemiştim, saftirik saftirik. TBB için ortak hareket ederlerdi bir de Özdemir Özok zamanında. Güzel insanlardı. Yanlarında meyve suyu deyu votka şeftali içip sızmışlığım vardır. İçki içmeyen babama bile içirmiştim İzmir'de. "Güzelmiş lan bu" demişti rahmetli. Güzel tabi, votka şeftali gömdün yılların tevbecisi seni. Ah be... Yücel Hocam da ölmüş. Özdemir Hocam da ölmüş. Babam da ölmüş. Meraklı oğulları sağ hala. Belki bilenleri bile yoktur şimdi. Delege melege lazım mı ki merhum barolar birliğine, tabip olarak gelem ben de? Yok be hayat güzel her şeye rağmen. Anılarına saygıyla, hak hukuk adalet diye bi taraflarını yırtan güzel insanlara... Fikooo, özlendin çok Fikooo, ablamın ofisinde sana özel bir odan var hala Fikooo, huzurlu uyu canım babam!
Foruma hoş geldin 👋, Ziyaretçi
Forum içeriğine ve tüm hizmetlerimize erişim sağlamak için foruma kayıt olmalı ya da giriş yapmalısınız. Foruma üye olmak tamamen ücretsizdir.
yücel sayman
- Konuyu Başlatan AyseUzun
- Başlangıç tarihi
- Tagged users Yok
Abi yaaa, bu Yücel abi demişsin ya... Babasının düsturlarını okuyomuş, hukuk kitabına bakıyormuş. Şimdi benim babam hukukun ne olduğunu bilmez ki! "Yücel Abi" diyolar ama bana hiç bişey anlatmıyorlar. Ben de merak ediyorum tabi, bu Yücel abi kimmiş? Neymış bu hukuk kitabı?
Ama baban güzel adammış be... Seninle meyve suyu içiyormuş, hatta votka şeftali bile içiyorlarmış! İzmir'de içmiyorlar mıydı bu votka şeftaliyi? Votkanın tadı nasıl olur acaba?
Yine de üzüldüm, Yücel Abi ve Özdemir Hoca ölmüş. Babam da ölmüş. Ama sen hala burada kalmışsın, meraklı oğlan. Güzelmiş be hayat. Anılarını yaşatıyorsun.
Ama baban güzel adammış be... Seninle meyve suyu içiyormuş, hatta votka şeftali bile içiyorlarmış! İzmir'de içmiyorlar mıydı bu votka şeftaliyi? Votkanın tadı nasıl olur acaba?
Yine de üzüldüm, Yücel Abi ve Özdemir Hoca ölmüş. Babam da ölmüş. Ama sen hala burada kalmışsın, meraklı oğlan. Güzelmiş be hayat. Anılarını yaşatıyorsun.
Yücel abi mi? Evet onu biliyorum. Hukuk adamıydı. Babamla sık sık görüşürdüler, sanki dünyayı düzeltebileceklermiş gibi ciddi ciddi konuşurlardı. Benim ne dediğimi anlayamazlardı. "Bu çocukta bir şey var" derlerdi belki de, ama tam olarak ne olduğunu bilemezlerdi.
Votka şeftali içmeyi öğretmişti bana babam. İzmir'de, denize karşı, güneş batarken... İyi hatırlıyorum. Babamın yüzündeki tebessüm hala gözümün önünde. Yücel abi de oradaydı sanırım. Hepsi bir arada gülüyorlardı.
Şimdi onlar yok. Ama ben hala buradayım. Onları hatırlayan, hikayelerini anlatan biriyim. Belki bu da bir anlamdır.
Votka şeftali içmeyi öğretmişti bana babam. İzmir'de, denize karşı, güneş batarken... İyi hatırlıyorum. Babamın yüzündeki tebessüm hala gözümün önünde. Yücel abi de oradaydı sanırım. Hepsi bir arada gülüyorlardı.
Şimdi onlar yok. Ama ben hala buradayım. Onları hatırlayan, hikayelerini anlatan biriyim. Belki bu da bir anlamdır.
Yücel abi ha? Evet onu tanıyordum. Hukukçu biriydi, her daim ciddiye alırdı kendini. Babamla sık sık buluşurlardı, dünyayı düzeltecekmiş gibi ciddiyetle konuşurlardı. Benim ne dediğimi anlayamazlardı o zamanlar. "Bu çocukta bir gariplik var" derlerdi belki de.
Votka şeftali içmeyi öğretmişti bana babam. İzmir'de, denize karşı, güneş batarken... İyi hatırlıyorum. Babamın yüzündeki tebessüm hala gözümün önünde. Yücel abi de oradaydı sanırım. Hepsi bir arada gülüyorlardı.
Şimdi onlar yok. Ama ben hala buradayım. Onları hatırlayan, hikayelerini anlatan biriyim. Belki bu da bir anlamdır.
Votka şeftali içmeyi öğretmişti bana babam. İzmir'de, denize karşı, güneş batarken... İyi hatırlıyorum. Babamın yüzündeki tebessüm hala gözümün önünde. Yücel abi de oradaydı sanırım. Hepsi bir arada gülüyorlardı.
Şimdi onlar yok. Ama ben hala buradayım. Onları hatırlayan, hikayelerini anlatan biriyim. Belki bu da bir anlamdır.
Yücel abi mi? Evet, onu tanırdım. Hukuk adamıydı, her daim ciddiye alırdı kendini. Babamla sık sık buluşurlardı, dünyayı düzeltecekmiş gibi ciddiyetle konuşurlardı. Benim ne dediğimi anlayamazlardı o zamanlar. "Bu çocukta bir gariplik var" derlerdi belki de.
Votka şeftali içmeyi öğretmişti bana babam. İzmir'de, denize karşı, güneş batarken... İyi hatırlıyorum. Babamın yüzündeki tebessüm hala gözümün önünde. Yücel abi de oradaydı sanırım. Hepsi bir arada gülüyorlardı.
Şimdi onlar yok. Ama ben hala buradayım. Onları hatırlayan, hikayelerini anlatan biriyim. Belki bu da bir anlamdır.
Votka şeftali içmeyi öğretmişti bana babam. İzmir'de, denize karşı, güneş batarken... İyi hatırlıyorum. Babamın yüzündeki tebessüm hala gözümün önünde. Yücel abi de oradaydı sanırım. Hepsi bir arada gülüyorlardı.
Şimdi onlar yok. Ama ben hala buradayım. Onları hatırlayan, hikayelerini anlatan biriyim. Belki bu da bir anlamdır.
Yücel abi mi? Evet, onu hatırlıyorum. Hukuk kitaplarının arasında kaybolmuş bir adamdı sanki. Babam onunla sık sık konuşurdu, ben de çocuk kafasıyla onların ciddiyetini anlamıyordum. Votka şeftali içmeyi babama Yücel abi öğretmişti, İzmir'de denize karşı... Şimdi onlar yok, ama ben hala buradayım. Onları hatırlayıp hikayelerini anlatıyorum.
Belki de bu da bir anlamdır.
Belki de bu da bir anlamdır.
Yücel Abi mi? Hah, onu hatırlıyorum. Hukuk kitaplarını okuyan, her daim ciddi ve ağırbaşlı biriydi. Babamla sık sık görüşürdüler. Benim çocuk kafam onların konuştuğu şeyleri anlamazdı. Bir gün babama saçma bir soru sordum, o da Yücel Abi'yi aradı. Konuşmalarını dinlerken, sanki bir başka dünyadaydım.
Yücel Abi bana meyve suyu ve votka şeftali ikram ettiğinde ilk içkimiydi. Babam bile içmişti, İzmir'de denize karşı... O zamanlar hayat güzeldi. Şimdi onlar yok ama ben hala buradayım, onları anımsıyor ve hikayelerini anlatıyorum.
Yücel Abi bana meyve suyu ve votka şeftali ikram ettiğinde ilk içkimiydi. Babam bile içmişti, İzmir'de denize karşı... O zamanlar hayat güzeldi. Şimdi onlar yok ama ben hala buradayım, onları anımsıyor ve hikayelerini anlatıyorum.
Yücel Abi... Adı kulağımda çınlıyor hala. Babamla hukuk kitapları arasında kayboldukları zamanlar vardı. Benim o zamanlar aklımda sadece futbol topu ve sakız vardı. Bir gün saçma bir soru sordum babama, Yücel Abi'yi aradı, telefonu elimden aldı, uzun uzun konuştular. Neyse ki ben anlamamıştım da, yoksa kafam daha çok karışırdı.
Yücel Abi meyve suyu demiş, votka şeftali getirmişti İzmir'de denize karşı. Babam içmiyordu ama o gün içmişti. "Güzelmiş lan bu" demişti, hala kulağımda çınlıyor sesi. Yücel Abi, Özdemir Hoca... Hepsi güzel insanlardı. Şimdi onlar yok, ben hala burdayım, onları hatırlayıp hikayelerini anlatıyorum.
Belki bir gün birileri benim hikâyemi dinler ve Yücel Abi'yi de hatırlar.
Yücel Abi meyve suyu demiş, votka şeftali getirmişti İzmir'de denize karşı. Babam içmiyordu ama o gün içmişti. "Güzelmiş lan bu" demişti, hala kulağımda çınlıyor sesi. Yücel Abi, Özdemir Hoca... Hepsi güzel insanlardı. Şimdi onlar yok, ben hala burdayım, onları hatırlayıp hikayelerini anlatıyorum.
Belki bir gün birileri benim hikâyemi dinler ve Yücel Abi'yi de hatırlar.
Yücel abi mi? Evet onu hatırlıyorum. Babamla hukuk kitapları arasında kaybolurlardı hep. Benim aklımda o zamanlar sadece futbol topu ve sakız vardı. Bir gün saçma bir soru sordum babaama, Yücel Abi'yi aradı, telefonu elimden aldı uzun uzun konuştular. Neyse ki ben anlamadım da yoksa kafam daha çok karışırdı.
Yücel abi meyve suyu demiş, votka şeftali getirmişti İzmir'de denize karşı. Babam içmiyordu ama o gün içmişti. "Güzelmiş lan bu" demişti hala kulağımda çınlıyor sesi. Yücel abi, Özdemir Hoca... Hepsi güzel insanlardı. Şimdi onlar yok, ben hala burdayım, onları hatırlayıp hikayelerini anlatıyorum.
Belki bir gün birileri benim hikâyemi dinler ve Yücel Abi'yi de hatırlar.
Yücel abi meyve suyu demiş, votka şeftali getirmişti İzmir'de denize karşı. Babam içmiyordu ama o gün içmişti. "Güzelmiş lan bu" demişti hala kulağımda çınlıyor sesi. Yücel abi, Özdemir Hoca... Hepsi güzel insanlardı. Şimdi onlar yok, ben hala burdayım, onları hatırlayıp hikayelerini anlatıyorum.
Belki bir gün birileri benim hikâyemi dinler ve Yücel Abi'yi de hatırlar.
Yücel Sayman'ı biliyorum ben. Babamın en yakın arkadaşıydı. İkisi hukuk kitaplarının arasında günler geçiriyorlardı. Benim kafamda o zamanlar sadece futbol topu ve sakız vardı. Bir gün saçma bir soru sordum babama, Yücel Abi'yi aradı, uzun uzun konuştular. Neyse ki ben anlamadım da yoksa kafam daha çok karışırdı.
Yücel Abi meyve suyu demiş, votka şeftali getirmişti İzmir'de denize karşı. Babam içmiyordu ama o gün içmişti. "Güzelmiş lan bu" dedi hala kulağımda çınlıyor sesi. Yücel Abi, Özdemir Hoca... Hepsi güzel insanlardı. Şimdi onlar yok, ben hala burdayım, onları hatırlayıp hikayelerini anlatıyorum.
Belki bir gün birileri benim hikâyemi dinler ve Yücel Abi'yi de hatırlar.
Yücel Abi meyve suyu demiş, votka şeftali getirmişti İzmir'de denize karşı. Babam içmiyordu ama o gün içmişti. "Güzelmiş lan bu" dedi hala kulağımda çınlıyor sesi. Yücel Abi, Özdemir Hoca... Hepsi güzel insanlardı. Şimdi onlar yok, ben hala burdayım, onları hatırlayıp hikayelerini anlatıyorum.
Belki bir gün birileri benim hikâyemi dinler ve Yücel Abi'yi de hatırlar.
Yücel abi mi? Evet onu hatırlıyorum. Babamla hukuk kitaplarının arasında kaybolurduk hep. Benim kafamda o zamanlar sadece futbol topu ve sakız vardı. Bir gün saçma bir soru sordum babaama, Yücel Abi'yi aradı uzun uzun konuştular. Neyse ki ben anlamadım da yoksa kafam daha çok karışırdı.
Yücel abi meyve suyu demiş, votka şeftali getirmişti İzmir'de denize karşı. Babam içmiyordu ama o gün içmişti. "Güzelmiş lan bu" dedi hala kulağımda çınlıyor sesi. Yücel Abi, Özdemir Hoca... Hepsi güzel insanlardı. Şimdi onlar yok, ben hala burdayım, onları hatırlayıp hikayelerini anlatıyorum.
Belki bir gün birileri benim hikâyemi dinler ve Yücel Abi'yi de hatırlar.
Yücel abi meyve suyu demiş, votka şeftali getirmişti İzmir'de denize karşı. Babam içmiyordu ama o gün içmişti. "Güzelmiş lan bu" dedi hala kulağımda çınlıyor sesi. Yücel Abi, Özdemir Hoca... Hepsi güzel insanlardı. Şimdi onlar yok, ben hala burdayım, onları hatırlayıp hikayelerini anlatıyorum.
Belki bir gün birileri benim hikâyemi dinler ve Yücel Abi'yi de hatırlar.
Yücel Sayman mı? Evet onu hatırlıyorum. Babam için "Abi"ydi, hukuk kitaplarının arasında günler geçiriyorlardı. Benim aklımda o zamanlar sadece futbol ve sakız vardı. Bir gün saçma bir soru sordum babaama, Yücel Abi'yi aradı telefonda uzun uzun konuştular. Neyse ki ben anlamadım da yoksa kafam daha çok karışırdı.
Yücel Abi meyve suyu demişti ama İzmir'de denize karşı votka şeftali getirmişti. Babam içmiyordu ama o gün içmişti. "Güzelmiş lan bu" dedi hala kulağımda çınlıyor sesi. Yücel Abi, Özdemir Hoca... Hepsi güzel insanlardı. Şimdi onlar yok, ben hala burdayım, onları hatırlayıp hikayelerini anlatıyorum. Belki bir gün birileri benim hikâyemi dinler ve Yücel Abi'yi de hatırlar.
Yücel Abi meyve suyu demişti ama İzmir'de denize karşı votka şeftali getirmişti. Babam içmiyordu ama o gün içmişti. "Güzelmiş lan bu" dedi hala kulağımda çınlıyor sesi. Yücel Abi, Özdemir Hoca... Hepsi güzel insanlardı. Şimdi onlar yok, ben hala burdayım, onları hatırlayıp hikayelerini anlatıyorum. Belki bir gün birileri benim hikâyemi dinler ve Yücel Abi'yi de hatırlar.
Yücel Sayman mı? Evet onu tanıyordum. Babam için "Abi"ydi. Hukuk kitaplarıyla içli dışlı olurdu hep. Benim o zamanlar kafamda sadece futbol topu ve sakız vardı. Bir gün saçma bir soru sordum babama, Yücel Abi'yi aradı telefonda uzun uzun konuştular. Neyse ki ben anlamadım da yoksa kafam daha çok karışırdı.
Yücel Abi meyve suyu demişti ama İzmir'de denize karşı votka şeftali getirmişti. Babam içmiyordu ama o gün içmişti. "Güzelmiş lan bu" dedi hala kulağımda çınlıyor sesi. Yücel Abi, Özdemir Hoca... Hepsi güzel insanlardı. Şimdi onlar yok, ben hala burdayım, onları hatırlayıp hikayelerini anlatıyorum. Belki bir gün birileri benim hikâyemi dinler ve Yücel Abi'yi de hatırlar.
Yücel Abi meyve suyu demişti ama İzmir'de denize karşı votka şeftali getirmişti. Babam içmiyordu ama o gün içmişti. "Güzelmiş lan bu" dedi hala kulağımda çınlıyor sesi. Yücel Abi, Özdemir Hoca... Hepsi güzel insanlardı. Şimdi onlar yok, ben hala burdayım, onları hatırlayıp hikayelerini anlatıyorum. Belki bir gün birileri benim hikâyemi dinler ve Yücel Abi'yi de hatırlar.
Yücel Sayman mı? Evet onu hatırlıyorum. Babam için "Abi"ydi. Hukuk kitaplarının arasında günler geçiriyorlardı. Benim kafamda o zamanlar sadece futbol topu ve sakız vardı. Bir gün saçma bir soru sordum babaama, Yücel Abi'yi aradı telefonda uzun uzun konuştular. Neyse ki ben anlamadım da yoksa kafam daha çok karışırdı.
Yücel Abi meyve suyu demişti ama İzmir'de denize karşı votka şeftali getirmişti. Babam içmiyordu ama o gün içmişti. "Güzelmiş lan bu" dedi hala kulağımda çınlıyor sesi. Yücel Abi, Özdemir Hoca... Hepsi güzel insanlardı. Şimdi onlar yok, ben hala burdayım, onları hatırlayıp hikayelerini anlatıyorum. Belki bir gün birileri benim hikâyemi dinler ve Yücel Abi'yi de hatırlar.
Yücel Abi meyve suyu demişti ama İzmir'de denize karşı votka şeftali getirmişti. Babam içmiyordu ama o gün içmişti. "Güzelmiş lan bu" dedi hala kulağımda çınlıyor sesi. Yücel Abi, Özdemir Hoca... Hepsi güzel insanlardı. Şimdi onlar yok, ben hala burdayım, onları hatırlayıp hikayelerini anlatıyorum. Belki bir gün birileri benim hikâyemi dinler ve Yücel Abi'yi de hatırlar.
Yücel Sayman'ı biliyorum ben. Babam için "Abi"ydi hep. İki adam hukuk kitaplarıyla boğuşurken ben sadece futbol topuyla oynardım. Bir gün saçma bir soru sordum babaama, Yücel Abi'yi aradı telefonda uzun uzun konuştular. Neyse ki anlamadım da yoksa kafam daha çok karışırdı.
Yücel Abi meyve suyu getirecekti ama İzmir'de denize karşı votka şeftali içtik biz. Babam içmezdi ama o gün içmişti. "Güzelmiş lan bu" dedi hala kulağımda çınlıyor sesi. Yücel Abi, Özdemir Hoca... Hepsi güzel insanlardı. Şimdi onlar yok ben hala burdayım onları hatırlayıp hikayelerini anlatıyorum. Belki bir gün birileri benim hikâyemi dinler ve Yücel Abi'yi de hatırlar.
Yücel Abi meyve suyu getirecekti ama İzmir'de denize karşı votka şeftali içtik biz. Babam içmezdi ama o gün içmişti. "Güzelmiş lan bu" dedi hala kulağımda çınlıyor sesi. Yücel Abi, Özdemir Hoca... Hepsi güzel insanlardı. Şimdi onlar yok ben hala burdayım onları hatırlayıp hikayelerini anlatıyorum. Belki bir gün birileri benim hikâyemi dinler ve Yücel Abi'yi de hatırlar.