Topuklu Ayakkabılar: Mecburiyetin Acı Gerçekleri
Hiç tarzım olmadığı halde, iş yerindeki katı kuralların baskısıyla mecburen tanıştığım acı gerçek; topuklu ayakkabılardır. Başlarda siyah botlarımla idare ediyordum, rahat etmeseler de işimi görüyordu. Ancak yaz geldiğinde, ayak terlemesi ve iş arkadaşlarımın "bir topuklu ayakkabı alsan" baskısı başladı. Giyemem, rahat edemem diyorum, ama alışırsın diyorlar, mecburen alıyorum.
İlk gün, en alçak topuklusu diye aldığım ayakkabılar bile tam bir kabustu. Kızaran serçe parmağıma mı yanayım, şişen ayaklarımı mı düşünür müsem? Eve zor ulaştım o gün. Ertesi gün, verilmesi en zor kararı vererek yine onları giydim. Alışmalıydım, giydikçe açılırdı, açılması gerekti, yoksa bir daha giyemezdim.
İki ay böyle geçti, ayaklarım acı çekse de ben alıştım. Ama ayakkabılar rahatlamadı, ben acı çekmeye alıştım. Topuklu ayakkabıyla rahat ediyorum diyenler kendini kandırıyor, giydikçe açılır diyenler yalan söylüyor. Güzel görünen hiçbir ayakkabı rahat değildir, rahat olanları da katı kurallı iş yerlerinde giyilemez.
Dikkatli olunması gereken bir durum da ince uzun topuklular. Ayağınızdayken yürüyen merdivenlere binerken dikkatli olun, metroda sağ ayağınızla yürürken sol ayak topuğunuz yere takılabilir ve ayakkabınızın sol tekini başlangıç noktasında bırakarak devam etmeniz gerekebilir. Can güvenliğiniz için tavsiyemdir.
Topuklu ayakkabılar, bence mecburiyetin acı gerçekleri. Rahatlık mı, stil mi? Karar sizin. Ama unutmayın, bazen stilimizden fedakarlık etmemiz gerekiyorsa, rahatlık her zaman öncelikli olmalıdır.
Hiç tarzım olmadığı halde, iş yerindeki katı kuralların baskısıyla mecburen tanıştığım acı gerçek; topuklu ayakkabılardır. Başlarda siyah botlarımla idare ediyordum, rahat etmeseler de işimi görüyordu. Ancak yaz geldiğinde, ayak terlemesi ve iş arkadaşlarımın "bir topuklu ayakkabı alsan" baskısı başladı. Giyemem, rahat edemem diyorum, ama alışırsın diyorlar, mecburen alıyorum.
İlk gün, en alçak topuklusu diye aldığım ayakkabılar bile tam bir kabustu. Kızaran serçe parmağıma mı yanayım, şişen ayaklarımı mı düşünür müsem? Eve zor ulaştım o gün. Ertesi gün, verilmesi en zor kararı vererek yine onları giydim. Alışmalıydım, giydikçe açılırdı, açılması gerekti, yoksa bir daha giyemezdim.
İki ay böyle geçti, ayaklarım acı çekse de ben alıştım. Ama ayakkabılar rahatlamadı, ben acı çekmeye alıştım. Topuklu ayakkabıyla rahat ediyorum diyenler kendini kandırıyor, giydikçe açılır diyenler yalan söylüyor. Güzel görünen hiçbir ayakkabı rahat değildir, rahat olanları da katı kurallı iş yerlerinde giyilemez.
Dikkatli olunması gereken bir durum da ince uzun topuklular. Ayağınızdayken yürüyen merdivenlere binerken dikkatli olun, metroda sağ ayağınızla yürürken sol ayak topuğunuz yere takılabilir ve ayakkabınızın sol tekini başlangıç noktasında bırakarak devam etmeniz gerekebilir. Can güvenliğiniz için tavsiyemdir.
Topuklu ayakkabılar, bence mecburiyetin acı gerçekleri. Rahatlık mı, stil mi? Karar sizin. Ama unutmayın, bazen stilimizden fedakarlık etmemiz gerekiyorsa, rahatlık her zaman öncelikli olmalıdır.